Posted: 5/31/2018 | may 31st, 2018

I satisfied Matt as well as Kat in Ninh Binh in northern Vietnam. They were a British couple cycling across Southeast Asia for six months. Being the only people in our guesthouse, we spent a couple evenings eating, drinking beer, as well as talking. We ended up being good friends out of necessity, less for them since they had each other as well as more for me, who was a bit tired from being alone.

And then, like so many travel relationships, it was time to state good-bye. In the blink of an eye, it was time for all of us to move on.

But, during our time together, we had really grown to enjoy each other’s business as well as made vague plans to satisfy up once again in Ho Chi Minh City.

And, over drinks, what started off as an off hand comment ended up being solid plans to join their bike trip for a few days.

Our plan was simple: I’d bike with them across the Mekong Delta then take the bus back to Ho Chi Minh City, while they continued on to Cambodia. I didn’t want to buy a bike as well as wasn’t outfitted for a multi-week excursion, however a couple of days over flat land seemed totally doable.

Our very first day’s plan would take us to My Tho about 80km away. though I was no professional in kilometers, it still seemed like a long distance to me.

After costs a day searching for a bike in Ho Chi Minh City, I kept my stuff at my guesthouse as well as we left early the next morning.

“It’s great to get out early before the sun gets as well high,” Matt said. “Once it peaks, it’s extremely hot as well as we won’t get far between stops.”

The chaotic streets of Ho Chi Minh City are a no-rules zone. Pedestrians walk without looking, motorcycle drivers trip on sidewalks as they chat on their phone, as well as cars and trucks as well as trucks merge with utter disregard for others. It seemed the only rule was to drive aggressively as well as let everybody else adjust.

Matt as well as Kat led the method as well as I complied with as we merged into multilane highways without any shoulders, cautious not to get hit as giant trucks raced past us. Soon, rice terraces, dirty roads, as well as homes in the distance replaced the chaos of the city. We stopped for pictures as well as youngsters would come racing as much as us to method their English, look at our bikes, take pictures, as well as laugh at our sweaty appearance.

As the day dragged on as well as the sun got high in the sky, I began to run out of steam. I was not in as great shape as I thought. though I was a healthy eater as well as routine at my fitness center back home, being on the road for over six months had taken its toll on my body. My legs were sore, my speed slowed, sweat-stained the back of my shirt.

My good friends looked at me with pity. “Maybe we should rest,” Matt stated empathetically.

“Yeah, let’s stop for lunch,” Kat said.

We pulled into a restaurant by the side of the road. The proprietors provided us strange looks. It’s most likely not commonly that three sunburned foreigners pull in on bikes. We sat down, rested, cooled off, as well as gorged ourselves on pho. We kicked back several cans of coke – trying to replace the sugar we lost on the bike ride. I drank slowly, hoping to prolong our rest stop as long as possible.

“Come on, mate. We’re halfway there,” Matt ultimately stated standing up. “Możesz to zrobić!”

Matt discovered a path off the highway with the countryside. “It’ll be more scenic as well as relaxing than this primary road,” he said, still worried I wasn’t enjoying myself.

We got off the primary road as well as headed with a few bit towns when we realized we were truly lost. method off the highway, we were now in deep trouble. nobody spoke English. We made some gestures at the very first group of locals we saw, without any luck. group two provided just as unhelpful. We tried to figure out a path however ended up back where we started.

Finally, we came across a guy who spoke a bit English. He directed us in a direction we might only hope was right.

So we biked. as well as biked some more.

There was still no indication of the highway. just empty roads as well as the occasional house. Eventually, we discovered a convenience store, as well as after some clever indication language on Kat’s part, discovered exactly how to get back to the primary road.

With 25km to go, I was dragging behind again. Our vigorous early-morning speed had come to a crawl as I pedaled with lead in my legs.

While Matt as well as Kat were reassuring, their faces exposed a hidden irritation at the time it was taking to cover the distance. What did we get ourselves into? they must have thought.

Around 6 pm, we lastly pulled into My Tho. I was barely biking at this point, moving only by inertia. I decided that after we had inspected in and, drank a extremely chilly beer, I was off to bed.

“Passports, please,” the clerk of the hotel said.

We all got them out.

“Who tym? ” – zapytała, patrząc na mój kserokopowany papier.

Zanim opuściliśmy Ho Chi Minh City, zrzuciłem paszport w ambasadzie tajskiej, aby upewnić się, że dostanę dwumiesięczną wizę: miesiąc na odkrywanie tajskiego, a drugiego do podróży po Izadzie. Będąc mądrym podróżnikiem, trzymałem kopię mojego paszportu, a także wizę do zameldowania hotelowego.

„To moja kserokopia” – powiedziałem, wyjaśniając sytuację.

“Nie dobrze. Musisz mieć oryginał. Nie możesz tu zostać ”.

„Ale to ja. Spójrz, mam nawet kopię zapasową – powiedziałem, wyciągając wszystkie dokumenty, które udowodniły, że jestem sobą, mając nadzieję, że otrzymam ulgę.

„Przepraszam, władze są tutaj bardzo trudne. Bez paszportu, bez pobytu – powiedziała.

„Cóż, moi dobrzy przyjaciele mają swoje. Czy mogę zostać z nimi? ”

“Nie.”

Po wypróbowaniu i porażce w pięciu innych miejscach, nie wyglądało na to, że odkryłbym lokalizację na pobyt. Gdybyśmy się weszli wcześniej, moglibyśmy szukać dłużej lub wymyślić rozwiązanie. Jednak słońce zachodziło – a także z nim ostatni autobus wrócił do Ho Chi Minh City. Musiałem szybko wybrać, co robić.

„O godz. 19.00 jest autobus do Ho Chi Minh. Możesz to zabrać ” – stwierdził właściciel pierwszego pensjonatu.

To było 6:45.

Ponieważ moi właściciele pensjonatu w Ho Chi Minh City już mnie zrozumieli, a także nie poprosiliby paszportu, powrót do miasta był jedynym zakładem wolnym od ryzyka. Wsiedliśmy do naszych motocykli, a także ścigaliśmy się na dworcu autobusowym. Jeśli przegapiłem ten autobus, być może spał na ulicy.

Na szczęście autobusy tutaj nie były tak naprawdę zgodne z ustalonym harmonogramem, a także czekali do ostatniej chwili dla zmarłych pasażerów (gdyby autobus byłby pełny, już by wyszło). Może to dać nam dodatkową nadzieję.

Pomimo naszego zmęczenia, ciągle pedałowaliśmy, próbując dostać się na przystanek autobusowy na czas. Poszliśmy z niewłaściwej ulicy, a także musieliśmy się podwoić. Byłem pewien, że tęskniłem za autobusem, ale wjechałem na parking samochodowy, zobaczyliśmy, że wciąż tam jest.

“Tak!” – wykrzyknąłem.

Dokonałem się Matta, a także Katowi, obficie przepraszając za wszystkie kłopoty, podziękowania im za to doświadczenie, a także atrakcyjnym ich napojów, kiedy znów się zadowoliliśmy w Kambodży. Wpadłem na siedzenie autobusowe wśród mieszkańców, gapiąc się na moje rozczochrane, a także brudne ubrania, a także zasypiłem aż do miasta Ho Chi Minh.

Było 22:00, kiedy ostatnio wróciłem do mojego pensjonatu. Poszedłem do baru następnego sklepu, a także zobaczyłem innych przyjaciół. Spojrzeli na mnie, gdy usiadłem.

“Co ty tu do diabła robisz?” zapytali. „Czy nie powinieneś być w Mekong?”

Widzieli zmęczenie. Porażka. Pot. Ziemia.

„Możemy wymagać więcej piwa do tej historii” – stwierdziłem, kiedy zacząłem swoją opowieść.

Zarezerwuj podróż do Wietnamu: Wskazówki logistyczne, a także sztuczki
Zarezerwuj swój lot
Użyj Skyscanner lub Momondo, aby odkryć niedrogi lot. Są to moje dwa preferowane silniki przeglądania, ponieważ przeglądają strony internetowe, a także linie lotnicze na całym świecie, więc zawsze rozumiesz, że żaden kamień nie został obrócony. Zacznij od Skyscanner Najpierw, ponieważ mają największy zasięg!

Zarezerwuj swoje zakwaterowanie
Możesz zarezerwować swój hostel w Hostelworld, ponieważ mają one największe zapasy, a także najlepsze oferty. Jeśli chcesz pozostać gdzieś niż hostel, skorzystaj z Booking.com, ponieważ konsekwentnie zwracają najtańsze stawki dla pensjonatów, a także niedrogich hoteli.

Nie pamiętaj o ubezpieczeniu podróży
Ochrona ubezpieczeniowa podróżna ochroni cię przed chorobą, obrażeniami, kradzieżą, a także odwołaniem. To kompleksowe bezpieczeństwo w sytuacji, wszystko idzie nie tak. I never go on a trip without it as I’ve had to utilize it many times in the past. My preferred business that offer the very best service as well as value are:

Safety Wing (for everybody below 70)

Insure My trip (for those over 70)

Medjet (for extra repatriation coverage)

Looking for the very best business to save money With?
Sprawdź moją stronę zasobów, aby uzyskać najlepszą firmę do wykorzystania podczas podróży. I listing all the ones I utilize to save money when I’m on the road. Zaoszczędzą Ci pieniądze podczas podróży.

Want more info on Vietnam?
Be sure to see our robust destination guide on Vietnam for even more planning tips!